TEMAT: Zawody
Cele:
-utrwalanie prawidłowej artykulacji opozycji głosek s – sz
-rozwijanie słuchu fonemowego
-usprawnianie narządów mowy
Przebieg zajęć:
⦁Gimnastyka narządów mowy – Strażak Staszek
Logopeda wita dzieci i zaprasza je do gimnastyki buzi. Opowiada historyjkę, prosząc, by dzieci w odpowiednim momencie starannie wykonały ćwiczenia narządów mowy.
Pewnego dnia przy ulicy Szałasowej wybuchł pożar. Pani Szostakowa zadzwoniła do straży pożarnej. Strażak Staszek szybko wskoczył do wozu i „na sygnale” pojechał na miejsce pożaru (dzieci wymawiają połączenie samogłoskowe e-o, e-o, e-o). Na miejscu zobaczył, że płonie dach (układają dolne zęby na górną wargę) i parter (układają górne zęby na dolną wargę). Rozwinął wąż (tworzą rulonik z języka) i zaczął gasić płomienie. Strażak biegał po całym domu, gasząc ogień (dzieci przesuwają czubkiem języka po górnych zębach, podniebieniu górnym i dolnych zębach). Nagle zabrakło wody. Staszek postanowił gasić ogień piaskiem (wysuwają i chowają szeroki i płaski język). W końcu ogień zgasł, słychać było tylko syk (wymawiają długie Sass…). Strażak raz jeszcze sprawdził wszystkie pomieszczenia w domu (czubkiem języka dotykają podniebienia górnego, górnych zębów, wewnętrznej strony policzków, dolnych zębów i podniebienia dolnego). Wokół rozległy się oklaski („klaszczą”, uderzając szerokim językiem o podniebienie). Strażak Staszek zadowolony z wykonanej pracy (dzieci rozciągają usta w szerokim uśmiechu) odjechał wozem strażackim (wykonują motorek wargami).
⦁Zabawa ruchowo-artykulacyjna – Pożar
Prowadząca dzieli dzieci na dwie grupy: płomieni i strażaków. Pierwsza otrzymuje czerwone wstążki, druga – papierowe hełmy. Na dźwięk dzwoneczka strażacy zaczynają gasić pożar, naśladując szum wody (szszsz…). W tym czasie dzieci naśladujące płomienie wymawiają głoskę ssss… . Po chwili uczestnicy zamieniają się zdaniami.
⦁Zagadki – Zawody
Logopeda przypomina uczestnikom o charakterystycznych cechach głosek s i sz (układ ust, języka, temperatura wyczuwalnego strumienia powietrza). Prezentuje tablice ze schematami i symbolami przedstawiającymi układ narządów mowy podczas wymawiania obu głosek. Następnie zaprasza dzieci do odgadywania zagadek oraz wyszukiwania w odgadniętej nazwie głosek s i sz.
Ma biały fartuch – jak lekarz, ale nie leczy, tylko wypieka. (piekarz)
Jak się nazywa taki lekarz, którego pacjent głośno szczeka? (weterynarz)
Nie jest kotem, a bez strachu po spadzistym chodzi dachu. Czarne ręce ma i twarz i ty go na pewno znasz. (kominiarz)
Deska, młotek, zręczne ręce zrobią mebli coraz więcej. (stolarz)
Przez dzień cały w ciągłym trudzie, wciąż buduje dla nas dzielnie. Znają go też wszyscy ludzie i szanują jego kielnię. (murarz)
Roznosi przekazy, listy, telegramy. Wszyscy go lubimy i chętnie witamy. (listonosz)
Leczy wszystkich i mnie także. Chorym leki przepisuje. Słowem także im pomaga i na duchu podtrzymuje. (lekarz)
⦁Zabawa słowno-artykulacyjna – Sprawne uszko
Dzieci siadają jedno za drugim, tworząc wąż strażacki. Prowadząca ustala, że jedno z nich wyjdzie z pomieszczenia. Pozostałe, naśladując szum wody płynącej w wężu, z zasłoniętymi ustami wymawiają głoskę szsz… . Jedno z nich, z zasłoniętymi dłonią ustami, naśladuje dźwięk wody wypływającej z pękniętego węża, wymawiając głoskę sss… .
Na dany sygnał wszyscy równocześnie na długim wydechu wymawiają umówione głoski. W tym czasie prowadząca zaprasza odgadujące dziecko. Prosi o odszukanie „dziury w wężu”, koncentrując jego uwagę słuchową na dźwiękach. Po wykonaniu zadania nieszczelny wąż należy „zalepić”, układając usta kolegi lub koleżanki w kształt zgodny z układem ust podczas wymawiania głoski sz. Zabawę należy powtórzyć kilka razy.
⦁Zabawa słuchowo-artykulacyjna – Wagoniki
Prowadząca rozkłada obrazki, zawierające w nazwie głoskę s lub sz. Następnie w dwóch rzędach układa koła, oddzielnie czerwone i zielone mające symbolizować wagony pociągu. Na początku szeregu kół czerwonych kładzie schemat głoski – s, kół zielonych – sz. Każde dziecko wybiera obrazek, wymawia jego nazwę i układa w odpowiednim wagoniku.
⦁Zabawa artykulacyjna – Mistrz pamięci
Logopeda rozkłada cztery obrazki, w nazwach których są głoski sz i s. Zachęca dzieci do zapamiętania ich kolejności. Wybrana osoba odwraca się tyłem do obrazków i stara się prawidłowo odtworzyć ciąg słów. Prowadząca dokłada kolejne obrazki i zaprasza inne chętne dzieci do powtórzenia wydłużającego się ciągu nazw.
⦁Prowadząca zajęcia dziękuje dzieciom za wspólną zabawę i włożony w nią wysiłek.
Pomoce:
⦁papierowe hełmy, w ilości odpowiadającej połowie grupy
⦁czerwone wstążki, w ilości odpowiadającej połowie grupy
⦁dzwoneczek
⦁tablice ze schematami i symbolami przedstawiającymi układ narządów mowy podczas wymawiania głosek s, sz
⦁obrazki, których nazwy zawierają głoski s,sz.