TEMAT: Wąż, mucha i konik polny

Cele:
-różnicowanie głosek szeregu syczącego: s,z,c
-rozwijanie słuchu fonemowego
-kształtowanie koordynacji słuchowo – ruchowej

Przebieg zajęć:

⦁Omówienie – cechy głosek: s, z, c

Logopeda przedstawia dzieciom trzy zwierzęta, które będą towarzyszyły uczestnikom zajęć podczas zabaw. Rozmawia z dziećmi o tym, gdzie żyją, w jaki sposób poruszają się, jakie wydają odgłosy, np.

Wąż pełza – ssss…

Mucha fruwa – zzzz…

Konik polny skacze – cyk, cyk, cyk, …

Zwraca uwagę na to, że w wyżej wymienionych odgłosach zawarte są głoski s, z, c. Omawia cechy tych głosek i różnice między nimi. Pokazuje planszę z odpowiednią literą, symbol głoski. Wymawia „s” w sposób ciągły , rysując w powietrzu linię ręką od lewej do prawej strony; „z” – długo i dźwięcznie, rysując falę; „c” – krótko, stawiając kropkę.

⦁Zabawa ortofoniczna – Kroki

Prowadząca dzieli dzieci na trzy grupy. Każdej rozdaje opaski na głowę z emblematami przedstawiającymi: konika polnego, muchę lub węża. Następnie po kolei wywołuje grupy, których zadaniem jest naśladowanie sposobu poruszania się i odgłosów przypisanych im zwierząt.

⦁Zabawa słuchowo-artykulacyjna – Poszukiwanie wyrazów

Logopeda wymienia sylabę z głoską „s”, „z” lub „c”. Zadanie dzieci polega na dołączeniu kolejnej sylaby tak, aby powstało słowo. Osoba, która utworzy nazwę, otrzymuje kartonowe koło.

⦁Zabawa słuchowo-ruchowa – Konik polny

Dzieci układają rzędem w równych odstępach kartonowe koła (zdobyte przez nie podczas poprzedniej zabawy). Prowadząca umawia się, że dzieci skaczą od koła do koła jak koniki polne, w rytm jednostajnych uderzeń bębenka. W następnej kolejce zadanie należy utrudnić, układając koła w różnej odległości od siebie i wystukując zmieniający się rytm.

⦁Zabawa słuchowa – Sprawne ucho

Prowadząca dzieli dzieci na 3 grupy, przydzielając i opaski z zabawy nr 2. Ustala, że podczas wymawiania przez nią nazw zawierających głoskę „s” będą wstawały dzieci z opaskami z wężem, „z” – z muchą, „c” – z konikiem polnym.

⦁Zabawa słuchowo-ruchowa – Muchy i pająki

Osoba kierująca wybiera dwoje dzieci, które podczas zabawy będą pająkami. Pozostali uczestnicy naśladują sposób poruszania się i odgłosy muchy. Na sygnał prowadzącego dzieci-muchy muszą przebiec w ustalone miejsce i nie dać się złapać. Uczestnicy odgrywający rolę pająków, trzymają się za ręce, tworząc sieć. Osoby złapane siadają z boku i pomagają naśladować odgłosy brzęczącej muchy.

⦁Prowadząca dziękuje dzieciom za wspólną zabawę.

Pomoce:
⦁opaski na głowę z emblematami przedstawiającymi muchę, węża, konika polnego (w równej ilości), dla każdego dziecka po jednej
⦁3 plansze: jedna z literą „s” i linią prostą, druga z literą „z” i linią falistą, trzecia z literą „c” i kropką
⦁duże kartonowe koła, w ilości odpowiadającej liczbie dzieci
⦁bębenek.